Yenimuhacir

Yenimuhacir Osmanlı Çeşmesi

Üslup bakımından Osmanlı klasik mimarisinin geç döneminde(17.YY) inşa edilmiş olan namazgahlı çeşmede,düzgün kesme köfeki ve kırmızı taş malzeme kullanılmıştır.Ön tarafında bulunan çeşme kısmıyla insanların su ihtiyacını karşılayacak, yan tarafında bulunan yalaklarıyla da yoldan geçen kervan veya yolcuların hayvanlarının su ihtiyacını karşılayacak şekilde yapılmıştır. Arka kısımda ise yolcuların namaz kılması için açık bir namazgâh yer almaktadır. Oldukça harap durumda olan namazgâhlı çeşmenin bazı parçaları kopmuş ve etrafa saçılmış vaziyette bozulmuş ve toprak dolu olan zeminde namazgâh döşemesine dair inceleme yapılamamıştır. Mihrabın alt bölümünün bir kısmı ancak günümüze ulaşabilmiştir.
Çeşme, hafif meyilli arazide kıbleye uygun konumlanmış, dikey dikdörtgen biçimli bir duvar şeklinde tasarlanmıştır. Çeşme cephesi, cephenin tamamına hâkim sivri kemerli bir nişle şekillendirilmiştir. Nişin yanlarında kalan payeler altta, kaval silmeli kırmızı taş kaidelere oturmaktadır. Kırmızı-beyaz taşlarla oluşturulan sivri kemer basit üzengilere oturmaktadır. Tekneye yakın seviyede cephe ortasına mermer bir oluk yerleştirilmiş, sağ üst tarafına da bir tas yuvası açılmıştır. Nişin kemer içine isabet eden kısmındaki yatay dikdörtgen boşluk bir kitabenin varlığını düşündürmektedir. Kemerin kırmızı kilit taşı bir gülçe kabartmasıyla süslenmiştir. Silme kuşaklarıyla genişleyen serpuş kısmının az bir bölümü günümüze ulaşabilmiştir. Çeşmenin namazgâha bakan arka kısmında fazla derin olmayan, düz yüzeyli bir mihrap nişi açılmıştır.

Kaynakça:
Trakya Üniversitesi Sanat Tarihi Bölümü
Prof. Dr. Engin Beksaç
EDİRNE KÜLTÜR VARLIKLARINI
KORUMA BÖLGE KURULU
Karar Tarihi ve No : 07.08.2014- 1846
Elif Çokaman(Müze Araştırmacısı)
Şahan Kırçın(Arkeolog)
İ.Türkmenoğlu(Müze Araştırmacısı)

Yenimuhacir Ottoman Fountain

In terms of style, the fountain with namazgah, which was built in the late period of Ottoman classical architecture (17th century), was made of smooth cut mafeki and red stone material. It was built to meet the water needs of people with the fountain section on the front side and to meet the water needs of the animals of the caravans or passengers passing on the road with the troughs on the side. At the back, there is an open prayer hall for travelers to pray. Some parts of the fountain with a namazgâh, which is in a very dilapidated state, have been broken and scattered around, and the floor of the namazgâh could not be examined on the ground, which was full of soil. Only a part of the lower part of the mihrab has survived to the present day.
The fountain was designed in the form of a vertical rectangular wall positioned in accordance with the qibla on a slightly sloping terrain. The fountain façade is shaped with a pointed arched niche dominating the entire façade. The pillars on the sides of the niche rest on red stone pedestals with a cantaloupe molding at the bottom. The pointed arch formed with red-white stones rests on simple stirrups. A marble gutter was placed in the center of the facade at the level close to the trough, and a bowl slot was opened on the upper right side. The horizontal rectangular space in the part of the niche that hits the arch suggests the presence of an inscription. The red keystone of the arch is decorated with a rose relief. A small part of the serpuş, which is widened by wiping belts, has survived to the present day.